این بار قصه ی طنز و نمکین از زبان یک طفل بجنوردی که برادر عزیزش قرار است برود جبهه! آبنبات هل دار!

چه خاطراتی که از روزگار جنگ در این سرزمین باقی نمانده و هر کسی می داند که آن روزها فقط روزهای جنگ و گلوله نبودند. درون مرزهای ایمنی که عده ای جان خود را بر سر حفظ تمامیت و امنیت آن می نهادند، مردمی شریف و صبور روزگار می گذراندند و اکنون مهرداد صدقی با زبان طنز و کلک، ماجراهای مفرحی از آن روزگاران برای مردم امروز تعریف می کند.

داستان را محسن که ته تغاری یک خانواده ی پنج نفره است روایت می کند و فضای داستان در یکی از محله های قدیمی بجنورد، در سایه سار محبت مادربزرگی پیر و فرتوت اتفاق می افتد. محسن است و بازیگوشی و ماجراجویی که این نوستالژی دهه شصتی را با کارهای شیطنت آمیزش پر از خنده و شادی می کند.

نویسنده به خوبی نشان می دهد که حتی در دل جنگ و اضطراب آن سال ها، عده ی زیادی از مردم با صبوری، سرگرمی های خودشان را ایجاد می کردند و زندگی مفرح و پر ماجرایی داشتند. این سرگرمی ها نیاز نبود خیلی پیچیده باشد و دل ها با ساده ترین تفریح، نظیر اولین سینما رفتن، دیدن برنامه ها برای اولین بار از قاب یک تلویزیون رنگی و خوراکی های خوشمزه و جدید شاد می شد. محسن بازیگوش قصه از هر کار کوچکی ماجرایی در می آورد و از رفتن به مدرسه گرفته تا پخش کردن کارت های عروسی و بردن آش نذری، هر جا که بتواند آتش می سوزاند و خنده را به لب مخاطب کتاب می آورد.