گزیده ای از کتاب:

من روي خويش را با آفتاب روي تو کز مشرق خيال دميدست آغاز مي‌کنم من با تو مي‌نويسم و مي‌خوانم من با تو راه مي‌روم و حرف مي‌زنم و از شوق اين محال که دستم به دست توست من جاي رفتن پرواز مي‌کنم!

آن لحظه ها که مات در انزوای خویش یا در میان جمع خاموش می نشینم: موسیقی نگاه تو را گوش می کنم. گاهی میان مردم، در ازدحام شهر غیر از تو، هرچه هست فراموش می کنم...

(بخشی از شعر مشرق خیال)