"اسکارلت دهه ی شصت" مجموعه ی شعری است از "سجاد افشاریان" که در آن تلاش کرده تا به دور از دغدغه های عصر امروز، هر آنچه که حرف دل است و از دل بر می آید، در طبق شعر گذاشته و به مخاطب عرضه کند. وی در ابتدای این مجموعه اشاره می کند که هر کدام از ما به عنوان افرادی که در این آب و خاک زیسته ایم، درون خود اشعار بی شماری داریم، همانطور که سعدی و خیام، شاملو و اخوان و فروغ و سهراب داشته اند. اشعاری که احساسات، افکار و عواطف ما را به تصویر می کشند و از طریق آن ها می توانیم هر چه در دل داریم، صادقانه بیان کنیم. ما به بیان صادقانه ی احساساتمان بیشتر از آنچه که بدانیم نیازمندیم؛ چرا که هرگز نخواهیم دانست چه وقت از این جهان کوچ می کنیم و چه حرف هایی را ممکن است نگفته باقی گذاشته باشیم. "اسکارلت دهه ی شصت" اما کتابی است از گفته ها، که "سجاد افشاریان" لباس شعر به تنشان پوشانده تا بیشتر در خاطر مخاطب عزیز شوند.
این کتاب از پنجاه و اندی قطعه ی شعر تشکیل شده که از محتوایی آزاد برخوردارند و شاعر در این اندیشه نبوده که خواننده را اسیر عنوان یا هر محدودیت دیگری بکند. برداشت از اشعار مجموعه ی "اسکارلت دهه ی شصت" آزاد است و مخاطب می تواند تاویل مخصوص خودش را از هر قطعه داشته باشد. البته مضمون بیشتر اشعار این مجموعه احساسی و عاشقانه بوده و "سجاد افشاریان" به خوبی توانسته در قامت یک شاعر، عواطف و احساسات عاشقانه را توصیف نماید.