امان از دست بزرگترها (این کار را بکن این کار را نکن / ماجراهای کریتر

کریتر کوچولو امروز خیلی قهر بود! اول گفت: «می‌خوام تو وان حمام یه قورباغه‌ی سبز و تپلی نگه دارم!» مامان گفت: «نه عزیزم، قورباغه باید تو برکه باشه.» بعد رفت سراغ خانه‌ی عروسکی خواهر کوچولو و می‌خواست با عروسک‌ها چای‌خوری راه بندازه، بابا گفت: «این مال خواهرته، دست نزن!»

کریتر اخماش رفت تو هم، نشست گوشه‌ی حیاط و زیر لب غرغر کرد: «هیچ‌کس منو دوست نداره، منم با همه قهر می‌کنم!» می‌خواست بره تو اتاقش و در رو بکوبه، ولی یهو صدای خنده‌ی خواهر کوچولوش از پنجره اومد. رفت بالای سرش و دید خواهرش داره با عروسک‌هاش برای «کریتر» چای می‌ریزه و می‌گه: «داداشم اومد، براش کیک هم گذاشتم!»

کریتر یهو دلش نرم شد. بعد مامان اومد، یه قورباغه‌ی پلاستیکی سبز و تپل آورد و گفت: «اینو می‌تونی هر روز تو وان حمام بذاری، حمومش کنی و باهاش بازی کنی!» بابا هم یه جعبه‌ی بزرگ شن آورد و گفت: «بیا با هم یه قلعه‌ی خیلی بزرگ بسازیم، فقط مال خودت!»

کریتر اول خجالت کشید، بعد پرید بغل مامان و بابا و گفت: «من دیگه قهر نیستم… چون شما بهترین مامان و بابای دنیایی!» و اون روز فهمید که گاهی «نه» گفتن یعنی «من یه چیز بهتر برات دارم»، فقط باید یه کم صبر کنیم تا ببینیمش.

«کریتر قورباغه‌ی پلاستیکیش رو بوسید و گفت: "حالا دیگه هم قورباغه دارم، هم قلعه، هم بهترین خانواده!" و تا شب با لبخند بازی کرد.»