کتاب عناصر و خاستگاه های توتالیتر که در سال 1951 منتشر شد ، اولین اثر مهم هانا آرنت بود ، که در آن او نازیسم و استالینیسم را به عنوان عمده ترین جنبش های سیاسی توتالیتر در نیمه ی اول قرن 20 توصیف و تحلیل می کند. این کتاب به طور مرتب در لیست یکی از بهترین کتاب های غیر داستانی قرن بیستم قرار می گیرد. این کتاب در ایران در سه جلد جداگانه منتشر شده است که شامل کتاب های توتالیتاریسم، یهودی ستیزی و امپریالیسم است. کتاب امپریالیسم جلد دوم این مجموعه ی سه گانه است.

آرنت که کتاب اصلی خود را با تجزیه و تحلیل ظهور یهودستیزی در اروپا ، به ویژه با تمرکز بر ماجرای دریفوس آغاز کرده است- مطلبی که در جلد اول این مجموعه آمده است- پس از بررسی های نحوه ی ظهور یهودی ستیزی ، در مورد نژادپرستی علمی و نقش آن در امپریالیسم استعمار ، که خود با گسترش نامحدود قلمرو ها و سرزمین ها و نیز گسترش اقتصادی مشخص می شود ، بحث می کند. این گسترش نامحدود لزوما با خود مخالفت می ورزید و با دولت-ملت محدود شده از نظر قلمرو دشمن بود. آرنت ریشه های امپریالیسم مدرن را در انباشت سرمایه مازاد در دولت های ملی اروپا طی قرن نوزدهم جستجو می کند. این سرمایه نیازمند سرمایه گذاری های خارج از کشور برای تولید بود و کنترل سیاسی باید برای محافظت از سرمایه گذاری ها در خارج از کشور گسترش می یافت. وی سپس "امپریالیسم قاره ای" (پان ژرمانیسم و پان اسلاویسم) و ظهور "جنبش ها" را که جای خود را به احزاب سیاسی می دهند ، بررسی می کند. این جنبش ها با دولت و ضد پارلمانتیستی دشمن هستند و به تدریج یهودستیزی و انواع دیگر نژادپرستی را نهادینه می کنند. آرنت نتیجه می گیرد که در حالی که فاشیسم ایتالیا جنبشی استبدادی ملی گرایانه بود ، نازیسم و استالینیسم جنبش های توتالیتر بودند که می خواستند تمام محدودیت های موجود در جنبش را از بین ببرند.