کتاب برباد رفته، رمانی است که مارگارت میچل آن را به رشته ی تحریر درآورده و در سال 1936 برای اولین بار به چاپ رسیده است. داستان، در کلایتون کانتی و آتلانتا، و در زمان جنگ داخلی آمریکا و دوره ی بازسازی پس از جنگ می گذرد. اسکارلت اوهارا، دختر جوان و لوس مزرعه داری ثروتمند است که باید از همه ی امکاناتش استفاده کند تا بتواند خود را از فقر و فلاکت ناشی از جنگ و درگیری های خونین آن، برهاند. لازم به ذکر است که عنوان رمان بر باد رفته، از شعری نوشته ی ارنست داوسون گرفته شده است. کتاب برباد رفته، از همان لحظات آغازین به محبوبیت شگفت آوری در میان مخاطبان آمریکایی دست یافت و به پرفروش ترین اثر داستانی آمریکا در سال های 1936 و 1937 تبدیل گشت. نتایج یک نظرسنجی در سال 2014 نشان داد که رمان بر باد رفته، پس از کتاب مقدس، دومین اثر محبوب خوانندگان آمریکایی بوده و بیش از سی میلیون نسخه از آن، در سرتاسر جهان به فروش رفته است.

اسکارلت در یک بعدازظهر آفتابی آوریل سال 1861 در سایه‌‌ی خنک ایوان تارا، مزرعه پدری‌اش، با استوارت و برنت تارلتون نشسته و منظره‌ای بسیار دلنشین خلق کرده بود. او پیراهن جدید ململ با دوازده یارد چین و حلقه‌های موج‌دار سبز گلدار و کفش‌های سبز پاشنه‌کوتاه مراکشی که پدرش به تازگی از آتلانتا برایش آورد را پوشیده بود. پیراهنش، کمر هفده اینچی‌اش را ظریف‌ و باریک نشان می‌داد و بالاتنه‌ی کاملاً تنگ پیراهن، سینه‌های بلوغ یافته شانزده سالگی‌اش را به خوبی نمایان می‌کرد. چین‌های دامنش خیلی دور و برش پخش نبود. موهایش را صاف و مرتب داخل توری پشت سرش بسته و دست‌های ظریف و سفیدش را بی‌حرکت روی پاهایش گذاشته بود که البته همه‌ی این‌ها شخصیت واقعی‌اش را به خوبی نشان نمی‌داد. چشم‌های سبز بی‌قرار، لجباز و سرشار از طراوت زندگی‌اش که با دقت تمام در چهره‌ای ملیح جای گرفته بود با آن رفتار برازنده، کاملاً ناهماهنگ به نظر می‌رسید، هرچند رفتارهایش از راهنمایی‌های ملایم مادر و تربیت سخت‌گیرانه مامی نشأت می‌گرفت اما چشم‌هایش، خاص خودش بودند.