کتاب به عبارت دیگر نوشته جومپا لاهیری است که با ترجمه امیرمهدی حقیقت منتشر شده است. این اثر نویسنده به ایتالیایی نوشته شده است.

این کتاب روایت عشق است، عشقی سخت و وسواس‌گونه به زبان ایتالیایی که نویسنده با خود به‌دوش می‌کشد. زبانی که اولین بار در طول سفری به فلورانس او را شیفته‌ی خود کرده است. جومپا لاهیری، به گفتهٔ خودش، برای نوشتن این کتاب به زبان ایتالیایی مدتی دراز جز به ایتالیایی چیزی نخواند و ننوشت. شیفتگی او به یادگیری زبان تازه آنچنان بود که زندگی در امریکا را تاب نیاورد و همراه خانواده‌اش از امریکا به ایتالیا مهاجرت کرد و سالیانی در رم ساکن شد.

گزیده ای از کتاب :

اولین کتاب ایتالیایی‌ای که می‌خرم یک واژه‌نامهٔ جیبی است، با معادل‌هایی به زبان انگلیسی. سال ۱۹۹۴ است و من برای اولین بار راهی سفر به فلورانسم، همراه با خواهرم. به کتابفروشی‌ای در بوستون می‌روم که نامش ایتالیایی است ــ ریتسولی ــ کتابفروشی‌ای شیک و تمیز که حالا دیگر وجود ندارد.

این نخستین سفرم به ایتالیاست و هیچ‌چیز از فلورانس نمی‌دانم، ولی کتاب راهنمای سفر نمی‌خرم. به لطف یکی از دوستان، نشانی هتلی را در جیب دارم. دانشجویم و پول چندانی هم ندارم. به نظرم واژه‌نامه مهم‌تر است. واژه‌نامه‌ای که می‌خرم جلد پلاستیکی سبزرنگی دارد، محکم و ضدآب. سبک است، کوچک‌تر از کف دستم، کم وبیش اندازهٔ یک قالب صابون. پشت جلدش نوشته شامل حدود چهل هزار لغت ایتالیایی است.

مشغول پرسه‌زنی در گالری اوفیتزی و در میان اتاق‌هایی کم وبیش خالی هستیم که خواهرم ناگهان متوجه می‌شود کلاهش را گم کرده. واژه‌نامه را باز می‌کنم و سراغ بخش انگلیسی‌ایتالیایی می‌روم تا ببینم کلاه به ایتالیایی چه می‌شود. به شکلی که قطعآ غلط است، به نگهبان می‌گویم ما کلاهی گم کرده‌ایم و او هم معجزآسا منظورم را می‌فهمد. طولی نمی‌کشد که کلاه پیدا می‌شود.