کتاب تراژدی قدرت در شاهنامه نوشته‌ی مصطفی رحیمی است. این کتاب اولین بار در سال 1369 به چاپ رسیده و 271 صفحه دارد. مصطفی رحیمی نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه ایرانی‌تبار بود. شهرت او میان مردم به‌خاطر نامه‌ی سرگشاده‌ای است با عنوان «چرا با جمهوری اسلامی مخالفم؟» که کمی پس از پیروزی انقلاب اسلامی خطاب به امام خمینی نوشت.

رحیمی در سال 1305 در نائین متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به اتمام رساند و برای تحصیل در مقطع اول و دوم دبیرستان به دو شهر یزد و اصفهان رفت. او مدرک کارشناسی را از دانشکده‌ی حقوق دانشگاه تهران دریافت کرد. برای تحصیل در مقطع دکتری به فرانسه رفت و از دانشگاه سوربن مدرک دکترای حقوق بین‌الملل را کسب کرد. دوران اقامت رحیمی در فرانسه در شکل‌دادن افکار و عقاید او تأثیر مهمی داشت. او در فرانسه با عقاید ژان پل سارتر آشنا شد و به زمره‌ی روشنفکران پیوست. رحیمی کوشید با ترجمه‌ی آثار سارتر، دوبوار، برشت و کامو مکتب‌های فلسفی و ادبی غرب را به جامعه‌ی ایرانی بشناساند؛ همچنین کتاب‌هایی را درباره‌ی روشنفکری و نقش روشنفکر در جامعه تألیف کرده است.

کتاب تراژدی قدرت در شاهنامه در دو بخش نوشته شده است. رحیمی در بخش اول، قدرت را تعریف می‌کند. او در این بخش به ارتباط میان قدرت و فساد و قدرت و خرافات می‌پردازد. سپس درباره‌‌ی عشق و خودخواهی و دشواری تمیز دادن میان آن‌ها در انسان قدرت‌طلب سخن می‌گوید. همچنین او دروغ را به عنوان ابزاری برای کسب قدرت معرفی می‌کند و در نهایت از مطالب بخش اول نتیجه می‌گیرد که قدرت اگر دست یک نفر باشد، شر است و از او حاکمی مستبد می‌سازد. نویسنده در بخش دوم، دو داستان از شاهنامه فردوسی را بررسی کرده و از آن‌ها به عنوان شاهد مثال برای اثبات مطالب بخش اول استفاده می‌کند.