کتاب تمدن و ملالت های آن، اثری نوشته ی زیگموند فروید است که نخستین بار در سال 1930 انتشار یافت. این کتاب، یکی از آخرین آثار فروید به حساب می آید و یک دهه قبل از مرگش به رشته ی تحریر درآمده است. فروید در این اثر، نگرش ها و نظرات خود درباره ی مسئله ی «جایگاه انسان در جهان» را بیان می کند؛ جایگاهی که به عقیده ی او، با مجادله ی بی پایان میان «خواست فرد برای رسیدن به آزادی»، و «مطالبه ی قانون مداری و اطاعت از چارچوب ها توسط جامعه» تعریف می شود. فروید بیان می کند که چیزی که برای یک تمدن مفید و کاربردی است، الزاما برای فرد این گونه نخواهد بود. انسان که در ذات، پرخاشگر و خودخواه است، تنها به دنبال ارضای نیازهای خود می رود اما فرهنگ، راه نیروهای محرکه ی غریزی او را سد می کنند. کتاب تمدن و ملالت های آن، نتیجه ی چنین مواجهه ای را به شکلی جامع و جذاب مورد بررسی قرار می دهد.