تو بودی و من

هرچه قدر هم که خود را قدرتمند ببینم و بی نیاز اما محتاجم که کسی در کنارم باشد برای گاهی تکیه کردنم به او، رها شدن با او و در این حال است که می گویم عاشق شده ام. یادت باشد تنها زمانی می توانم فرصتی دوباره، یک باره و حتی چندباره به کسی بدهم که او را قابل تکیه کردن باشد. دستم را با حرارت بگیرد در چشمانم نگاه کند و محکم بگوید: نگران نباش من هستم و همه چیز درست خواهد شد... ؛