کتاب خصوصی سازی پول، کتابی است که در سال 1976 توسط فردریش هایک منتشر شد که در آن نویسنده از ایجاد پول خصوصی رقابتی حمایت کرد. به گفته هایک، به جای اینکه یک دولت ملی یک ارز خاص صادر کند، که استفاده از آن به زور به همه اعضای اقتصادش در قالب قوانین مناقصه قانونی تحمیل شده است، مشاغل خصوصی باید اجازه داشته باشند که اشکال مختلف پول خود را منتشر کنند و تصمیم بگیرند که چگونه به تنهایی این کار را انجام دهند. هایک از سیستم پول خصوصی دفاع می کند که در آن موسسات مالی ارزهایی را ایجاد می کنند که برای پذیرش رقابت می کنند. فرض بر این است که ثبات در ارزش، عامل تعیین کننده برای پذیرش است. هایک این فرض را مطرح می کند که رقابت به نفع ارزهایی خواهد بود که دارای بیشترین ثبات در ارزش هستند، زیرا یک ارز کاهش یافته به طلبکاران آسیب می زند و یک ارز با افزایش ارزش به بدهکاران آسیب می زند. از این رو کاربران پول هایی را انتخاب می کنند که انتظار داشتند تقاطع قابل قبولی بین استهلاک و ارزش گذاری ارائه دهند. هایک پیشنهاد می کند که موسسات ممکن است از طریق آزمایش دریابند که سبدی گسترده از کالاها پایه پولی ایده آل را تشکیل می دهد. موسسات ارز خود را در درجه اول از طریق وام دادن و در درجه دوم از طریق خرید و فروش ارز صادر و تنظیم می کنند. فرض بر این است که مطبوعات مالی اطلاعات روزانه را در مورد اینکه آیا موسسات در حال مدیریت ارزهای خود در یک تحمل تعریف شده قبلی هستند یا خیر، گزارش می دهند. تلاش هایک توسط اقتصاددانان جورج سلگین، ریچارد تیمبرلیک و لارنس وایت ذکر شده است.