کتاب دست‌های آلوده نمایشنامه‌ای به قلم ژان پل سارتر است. زنده‌یاد جلال آل‌‌احمد این اثر را به فارسی ترجمه کرده است. ژان پل سارتر را عموماً با رمان تهوع می‌شناسند. او فیلسوف، نویسنده و منتقد مشهور فرانسوی‌تبار است. سارتر از کودکی علاقه‌ای به فعالیت‌های خارج از خانه نداشت و اغلب اوقاتش را در خانه به خواندن آثار ادبی و تاریخی مهم می‌گذراند. تا ده‌سالگی به مدرسه نرفت و در خانه زیر نظر پدربزرگ و چند معلم خصوصی خواندن و نوشتن به دو زبان فرانسوی و آلمانی را فراگرفت. سارتر در رشته‌ی فلسفه‌ در دانش‌سرای عالی پاریس تحصیل کرد و در سال 1929 با رتبه‌ی اول فارغ‌التحصیل شد. در سال 1938 پس از چندین بار تلاش، رمان تهوع از او به چاپ رسید و به‌سرعت مشهور شد. سارتر در دوران فعالیتش به عنوان روشن‌فکر شناخته می‎‌شد. او هرگز نمی‌خواست نامش با هیچ سازمان و سیاستی عجین شود؛ از این رو با این‌که طرفدار ایدئولوژی کمونیست بود، هرگز به حزب کمونیست نپیوست و گرچه شهرت را دوست داشت، از دریافت جایزه‌ی نوبل سال 1964 خودداری کرد.

نمایشنامه‌ی دست‌های آلوده برای اولین بار در سال 1948 در پاریس اجرا شد. سارتر در این نمایشنامه‌ی درام ـ سیاسی، اتفاقات پشت‌پرده‌ی حزبی سیاسی (الهام‌گرفته از حزب کمونیست فرانسه) را در کشوری خیالی به نام ایلیریا به تصویر می‌کشد. این نمایشنامه در هفت پرده اتفاق می‌افتد که پرده‌های دو تا شش، خاطرات گذشته‌ی شخصیت اصلی را روایت می‌کنند. شخصیت اصلی این رمان جوانی به نام اوگو برین است که از زندگی بورژوایی خود متنفر شده و به حزب پیوسته است. اعضای حزب او را به همین دلیل به رسمیت نمی‌شناسند. برین تلاش می‌کند تا خود را ثابت کند و برای حزب مفید باشد. در نهایت دستور قتل یکی از اعضای مهم حزب به او داده می‌شود و او باید تصمیم بگیرد.