پینوکیو مثل بعضی از پسربچه‌ها دوست دارد پستی‌وبلندی‌های زندگی را تجربه کند؛ به حرف بزرگ‌ترهایش گوش ندهد و از درس و مدرسه فرار کند. او هم مثل همه‌ی پسربچه‌ها دوست دارد به دنبال آرزوهایش برود اما مشکل اینجاست که از تجربه‌هایش درس نمی‌گیرد.

کارلو کولودی کتاب ماجراهای پینوکیو را در سال ۱۸۸۳ نوشت. بندیتو کروچه، فیلسوف ایتالیایی معتقد بود چوبی که پینوکیو از آن تراشیده شده، بشریت نام دارد.اثری که در اصل برای بچه‌ها نوشته و تصویرگری شد، امروز از ارکان پابرجای تاریخ ادبیات است و اثری کلاسیک.

هویتِ اخلاقی، ترس‌های عمیق انسانی، مسئله‌ی احساس گناه و اصرار بر آن، اتحاد با نیروهای شر و لزوم شکست برای دیدنِ تصویر بزرگ‌تر زندگی، مواردی بدون تاریخ مصرف است که نبوغ کولودی، در قالب چوبی پینوکیو برای نسل‌های پس از خود به یادگار گذاشت.نسخه‌ی از این کتاب که توسط بهروز غریب‌پور (عروسک‌ساز، کارگردان تئاتر و اپرای عروسکی)، از زبان اصلی (ایتالیایی) به فارسی برگردانده شده، در مجموعه‌ی رمان‌های جاویدان جهان نشر افق منتشر شده است.

درباره‌ی کارلو کلودی، نویسنده‌ی پینوکیوکارلو لورنزینی با نام ادبی کارلو کلودی 24 نوامبر 1826 در فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. در آغاز او را به‌عنوان روزنامه‌نگار، منتقد، نمایشنامه‌نویس و نویسنده‌ی کتاب‌های آموزشی می‌شناختند اما موفقیت محبوب‌ترین اثرش، پینوکیو، به حدی بود که نام او ره عنوان یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ادبیات کلاسیک و ادبیات کودک در تاریخ ادبی جهان جاودانه کرد.