زخم زن

«زخم زن»، رمانی از هانیه کسائی‌فر – نویسنده‌ای ایرانی که سال‌هاست قلم به دست گرفته – اثری داستانی بلند است با نگاهی عمیق به جهان زنان. داستان زوجی جوان را روایت می‌کند که ورود ناگهانی پرنده‌ای به زندگی‌شان، تعادل را برهم می‌زند و دیدگاه‌شان را نسبت به رابطه به چالش می‌کشد.

شخصیت اصلی، مینا، زنی گوشه‌گیر و حساس است که با همسر و فرزند کوچکش زندگی می‌کند؛ او از ارتباط با دنیای بیرون و دوستان دوری می‌جوید و با جهان‌بینی خاص خود، به رویدادها می‌نگرد. روزی، به‌تصادف پرنده‌ای در حال مرگ پیدا می‌کند و تمام وجودش را وقف نجات و نگهداری از آن می‌کند؛ پرنده‌ای که در یقه‌اش پنهان می‌ماند و به همدمی دوگانه بدل می‌شود – مایه‌ی عذاب و شادی. اما همسر مینا، عاشق گربه‌ها و متنفر از پرندگان، این پیوند را برنمی‌تابد؛ مینا برای رهایی از زخم زبان‌ها و آزارها، عاشق و منزجر از پرنده را در خفا نگه می‌دارد. این پنهان‌کاری، زنجیره‌ای از رویدادها را برمی‌انگیزد و نگرش مینا به زندگی را دگرگون می‌سازد. پرنده روزبه‌روز جان می‌گیرد، که شادی می‌آورد، اما غذایش خون است و مینا راهی عجیب برای تغذیه‌اش برگزیده: هر روز از خون خویش. «زخم زن» در لایه‌های پنهان، باورها و اعتقادات ریشه‌دار در برخی زندگی‌ها را برملا می‌کند و به آن‌ها می‌پردازد؛ زخمی که نه تنها بر جسم، که بر روح می‌نشیند.

«پرنده در یقه‌ام تکان خورد، نوک کوچکش به سینه‌ام چنگ زد و خون تازه‌ای جوشید. نگاه کردم به همسرم که با گربه‌اش بازی می‌کرد، و فکر کردم: این زخم، مال من است؛ نه برای زنده ماندن او، که برای زنده ماندن خودم.»