سه قطره خون

مجموعه داستان «سه قطره خون»، اثری برجسته از صادق هدایت، در سال 1311 خورشیدی منتشر شد و شامل یازده داستان کوتاه است که با نثری روان و نگاهی تیزبین، به مسائل اجتماعی، عاشقانه، عرفانی و خرافات جامعه ایرانی می‌پردازد. داستان اصلی «سه قطره خون» روایت جوانی به نام احمد است که در بیمارستان روانی، در مرز واقعیت و خیال، از آرزوها و تصوراتش سخن می‌گوید و با استفاده از اسطوره‌ها، عمق روان انسانی را کاوش می‌کند. داستان‌هایی چون «داش آکل»، که عشقی جوانمردانه را به تصویر می‌کشد، «گرداب» با موضوع عشق و خیانت، «آیینه شکسته» با نقد خرافات، و «لاله» و «صورتک‌ها» با روایت‌هایی از عشق‌های نامتعارف، هر یک دریچه‌ای به دغدغه‌های هدایت در برابر جامعه و فرهنگ زمانه‌اش باز می‌کنند. داستان‌های «چنگال»، «مردی که نفسش را کشت»، «محلل» و «گجسته‌دژ» نیز با موضوعاتی از ریاکاری، جست‌وجوی عرفانی و سرنوشت‌های شوم، تنوع و عمق این مجموعه را نشان می‌دهند. این اثر، با زبانی ساده اما پرمعنا، از برجسته‌ترین آثار هدایت است که خواننده را به تأمل در پیچیدگی‌های انسان و جامعه دعوت می‌کند.

بخشی کوتاه از داستان «سه قطره خون»:

<<احمد توی حیاط تیمارستان نشسته بود، به دیوار سفید خیره شده بود و زیر لب زمزمه می‌کرد. انگار همه‌چیز، از صدای پرنده‌ها تا سایه درخت، برایش قصه‌ای داشت. توی ذهنش، گذشته و خیال یکی شده بود و نمی‌دانست کجای این دنیا ایستاده. فقط می‌گفت: «سه قطره خون... اینا همه‌چیزو عوض کردن.»>>