شكارچيان شبح 1 (شبح شانس)

همه می‌دانند جاهای بدی در این جهان پیدا می‌شود. خانه‌هایی که کسی از مقابل­شان رد نمی‌شود. اتاق‌هایی که هیچ آدم عاقلی حاضر نیست یک شب هم در آن­ها بخوابد. تلویزیون‌های خاموشی که خاموش نمی‌مانند. آینه‌هایی که با ازدحام بیش از حد چهره‌ها پر می‌شوند. صدایی که سکوت شب را می‌شکند و ظلمتی که بالای راه‌پله انتظار می‌کشد. جاهای بد همه‌جا هستند؛ در شهرهای شلوغ و زمین‌های خالی. جاهایی که حصار ندارند. جاهایی که دیوارهای محافظ این جهان نازک شده‌اند. جاهایی که... می‌دانیم در امان نیستیم. در چنین جاهایی ما چیزهایی می‌بینیم که نمی‌خواهیم. اشباح. آن­ها همیشه دور و بر ما می‌پلکند. به اَشکال گوناگون و با جلوه‌ها و اصوات عجیب و غریب. ظاهر می‌شوند و سرگردان‌اند. از خاک سرد و گورهای خالی می‌آیند و زنده‌ها را به دردسر می‌اندازند. آسوده نمی‌خوابند و قوانین زنده‌ها محدودشان نمی‌کند؛ مردگان و چیزهایی که کاملاً نمرده‌اند.