عاشق

«عاشق»، رمانی از مارگریت دوراس، نویسنده‌ی برجسته‌ی فرانسوی، روایتی است عمیق و شاعرانه از زندگی خانواده‌ای فرانسوی که در دوران استعمار در هندوچین (ویتنام) روزگار می‌گذرانند. داستان، حول محور دختری جوان از این خانواده می‌چرخد که با دو برادرش زندگی می‌کند: یکی برادری مهربان که غمخوار سختی‌های اوست و دیگری پسری کج‌رفتار و مورد علاقه‌ی مادری که خود قربانی همان ستم استعماری است که کشورش بر هندوچین تحمیل کرده. راوی داستان، زنی سالخورده است که با نگاهی به گذشته، دوران جوانی، شور و آرزوهایش را بازگو می‌کند. او در این روایت، ترکیبی از واقعیت‌های زیسته و برساخته‌های خیالی را با احساسی عمیق از عشقی ناکام و آمال بر باد رفته به تصویر می‌کشد.

این رمان، که زخم‌های استعمار را چونان جراحتی کهنه تا پایان عمر راوی همراه می‌برد، نه‌تنها داستانی شخصی، بلکه بازتابی از مسائل اجتماعی و تاریخی پس از جنگ جهانی دوم در اروپاست. دوراس با نثری شاعرانه و پر از لایه‌های عاطفی، مضامین استعمار، هویت و فقدان را در هم می‌آمیزد و اثری خلق می‌کند که هم‌زمان شخصی و جهان‌شمول است. «عاشق» دستمایه‌ای برای دیگر آثار دوراس نیز شده و مضمون زخم‌های کهنه‌ی استعمار و عشق‌های ناتمام را در کارهای بعدی او نیز می‌توان دید.

«کنار رود مکونگ ایستاده بودم، نسیم گرم صورتم را نوازش می‌کرد، اما قلبم سرد بود. او آن‌سو بود، با نگاهی که انگار تمام دنیا را در خود داشت. عشقمان، مثل آن رود، جاری بود، اما هیچ‌کس نمی‌دانست به کجا می‌رسد. سال‌ها بعد، حالا که قلم در دست دارم، هنوز همان نسیم را حس می‌کنم، همان نگاه را، و زخمی که هرگز خوب نشد.»