مجموعه "ماه و ماهی" شامل غزل‌های شاعر و ترانه‌سرای برجسته معاصر، علیرضا بدیع است. این کتاب با غزل معروف "ماه و ماهی" که توسط حجت اشرف‌زاده به‌صورت ترانه‌ای زیبا و محبوب خوانده می‌شود، آغاز می‌شود. تصویرسازی برجسته علیرضا بدیع در این غزل باعث ارتباط نزدیک با هر دو مخاطب عام و خاص می‌شود. او به عنوان ترانه‌سرا با هنرمندان زیادی همچون سالار عقیلی، محمد معتمدی و حسام الدین سراج همکاری داشته است. شعر او با وزن و آرایش منحصر به فرد، به نوعی صلابت و تفاخر سبک خراسانی را به خوبی در ابیات به خواننده منتقل می‌کند که احتمالا برگرفته از زادگاهش نیشابور باشد.

از نظر موضوعی، مجموعه "ماه و ماهی" بیشتر به تغزل می‌پردازد. این تغزل‌ها برای مخاطبان معاصر متفاوت و متنوع هستند و تنها به عشق و عاشقانه‌ها خلاصه نمی‌شوند. علیرضا بدیع به گفتن رنج فراق و دوری از محبوب محدود نمی‌شود و مضامین دیگری همچون دلبستن به دنیا و دلکشیدن از آن، مضامین فلسفی و اخلاقی را نیز در اشعار خود جای می‌دهد. به عنوان مثال، از ابیات مجموعه می‌توان به این بیت اشاره کرد: "بند نافم کاش می‌پیچید دور گردنم / تا که از زهدان مادر قطع می‌شد شیونم".

مجموعه "ماه و ماهی" شامل ۳۴ غزل است که در فهرست کتاب، هرکدام نامی مشخص دارند. اما در داخل کتاب، آنها را با مشاره مشخص کرده است. این مجموعه شعری لطیف و ارزشمند است که به منتقدان و دوست‌داران شعر معاصر، به ویژه غزل، پیشنهاد می‌شود.