این کتاب با در بر داشتن نت هایی برای مشق کردن به خوانندگان و هنرجویان می آموزد که چگونه هر قطعه را به درستی اجرا کنند. در بخشی از این کتاب آمده است:
"در فرایند کار با دانش آموز روی اولین نمونه های موسیقایی باید دائما او را با نام صداها و موقعیت آنها روی کلاویاتور آشنا کرد و کشش مختلف صداها را به او فهماند.
روی این نمونه ها و همچنین روی قطعات و اتودهای بعدی، هنرجو باید به صدایی نرم و عمیق دست یابد. حرکات نرم، راحت و بدون خشونت گل دست هنگام پایین آوردن آن روی کلاویاتور و (که همان قدر مهم است) هنگام بالا بردن آن، همچنین انگشتان گرد و مدور، جمع شده و عدم گرفتگی یا انقباض در عضلات دست و کف دست در حکم مهمترین شرط برای رشد مهارت های صحیح نوازندگی هستند. انگشتی که کلاویه را فشار می دهد باید کمی کرد و مدور باشد و کلاویه را با «ترمه» انگشت لمس کند.
فراگیری مهارت های صحیح و طبیعی نوازندگی فرایندی طولانی و پیچیده است که نیاز به صبر و حوصله و تمرکز بالای معلم و دانش آموز دارد. اما با وجود تمام اهمیت این نکته، نباید آن را در درجه اول اهمیت قرار داد (نه در ابتدای آموزش و نه در مراحل بعدی).
درست و صحت حرکات نوازندگی پیش از همه با نتیجه صوتی بررسی می شود.
دانش آموز باید با دقت به آنچه می نوازد گوش دهد و به طرزی معنادار و بیانگر بنوازد. به این دلیل معلمانی که هنگام نواختن هنرجو او را راهنمایی می کنند که: «انگشتت را بلند کن! مچت را آزاد کن!» و غیره، نادرست عمل می کنند. باید نواختن را از دیدگاه هنری بودن تحلیل کرد و به دانش آموز توضیح داد که به چه دلایلی فلان نت « بیرون زده است با صدا نداده است.
اولین نمونه ها و بخشی از نمونه های بعدی را بهتر است با نواختنشان با یک انگشت (بهتر از همه با انگشت میانه) به صورت ناپیوسته (non legato) اجرا کرد و به تدریج به استفاده از دیگر انگشتان پرداخت.