مارک منسن برخلاف کتاب هنر ظریف اهمیت ندادن که در آن به اضطراب همیشگی حاکم بر زندگی انسان مدرن پرداخته است، در همه چیز به فنا رفته، توجه خود را از نقایص اجتناب ناپذیر درون هر فرد، به فجایع بی پایان دنیای اطرافمان معطوف می کند. او با استفاده از دریای پژوهش های روان شناختی درباره این موضوعات و نیز با به کارگیری خرد لایتناهی فیلسوفانی همچون افلاطون، نیچه و تام ویت، مذهب و سیاست را تشریح می کند و به بررسی شباهت هایی که به یکدیگر پیدا کرده اند می پردازد. او با نگاهی متفاوت به روابط ما با پول، سرگرمی و اینترنت می نگرد و اینکه چطور افراط در یک چیز خوب می تواند تبدیل به سوهان روح شود. او آشکارا تعاریف ما از ایمان، خوشبختی آزادی و حتی امید را به چالش می کشد.