داستان‌ها و کتاب‌های زیادی درباره‌ی شوروی سابق نوشته‌شده است. درباره‌ی جنایت‌هایی که اتفاق افتاد، سرنوشت افراد و قوانین موجود. هیاهوی زمان اما کتاب جزئی‌تری است. این نویسنده‌ی انگلیسی ما را به سفری در ذهن آهنگساز روس می‌برد و از نگاه یک هنرمند برجسته به شوروی سابق نگاه می‌کند.

هیاهوی زمان با عنوان اصلی «the noise of time» اولین بار سال 2016 در انگلستان منتشر شد. در این کتاب جولین بارنز به طرزی جذاب و باشکوه نبرد شاستاکویچ باوجدانش را به تصویر کشیده است. داستان از زبان راوی سوم شخص روایت می‌شود و راوی جزئیات افکار شاستاکویچ را برای خواننده شرح داده است و جولین بارنز در مقدمه‌ای که بر کتابش نوشته است، درباره‌‌ی این کتاب توضیحات کوتاهی درباره‌ی شاستاکویچ می‌دهد و به این مسئله اشاره می‌کند که به دلیل جوی که در روزگار استالین در شوروی سابق وجود داشت، داشتن اطلاعات دقیق و معتبر از جزئیات زندگی آهنگساز روسی کار سختی است. او در بخشی از این مقدمه می‌گوید: «شاستاکویچ راوی چندگانه‌ی زندگی خود بود. برخی از داستان‌های مربوط به او روایت‌های مختلف دارند و در طول سالیان چکش‌کاری و تصحیح‌شده‌اند. برخی دیگر - مثلاً آنچه در عمارت بزرگ در لنین‌گراد رخ داد- تنها یک روایت دارند که سال‌ها پس از مرگ آهنگساز، از یک منبع واحد نقل‌شده است. در روسیه‌ی استالینی یافتن حقیقت هم کاری دشوار بود، چه برسد به حفظ آن. حتی اسامی خاص هم در معرض تبدیل و تحول هستند: مثلاً بازجوی شاستاکویچ در عمارت بزرگ بانام‌های متعددی ازجمله زانچفسکی، زاکرفسکی و زاکوفسکی معرفی‌شده است. این‌همه می‌تواند هر زندگینامه نویسی را پریشان کند اما رمان نویسان از آن استقبال می‌کنند.»