وقایع نگاری های الجزایر

مجموعه *وقایع‌نگاری‌های الجزایر* (با عنوان اصلی *Chroniques algériennes, 1939-1958*)، نوشته آلبر کامو، گردآوری مقالات و یادداشت‌هایی است که این نویسنده و فیلسوف فرانسوی از سال 1939 تا 1958 درباره زادگاهش الجزایر نگاشته است. این اثر، که با ترجمه‌ای روان به فارسی منتشر شده، بازتاب‌دهنده تلاش کامو برای روایت روح الجزایر در دوره‌ای پرآشوب از فقر، جنگ‌های داخلی، کشتار و اختلافات عمیق سیاسی است. کامو، بدون جانبداری از هیچ‌یک از طرفین درگیری – چه استعمارگران فرانسوی و چه مبارزان استقلال‌طلب الجزایری – با صداقت و شجاعت، صدای مردمی شد که زیر بار تبعیض و گرسنگی له می‌شدند. او در سفر به منطقه فقیرنشین القبائل، با نثری موشکافانه و عاری از احساسات‌گرایی، تبعیض‌هایی را توصیف کرد که مردم را به سوی انتقام و خشونت سوق می‌داد.

این مقالات، که بسیاری از آن‌ها ابتدا در روزنامه‌هایی چون *Combat* منتشر شدند، در سال 1958 به درخواست ناشر کامو گردآوری و با مقدمه‌ای درخشان همراه شدند. *وقایع‌نگاری‌های الجزایر* نه‌تنها قدرت کامو به‌عنوان یک روزنامه‌نگار و نویسنده غیرداستانی را نشان می‌دهد، بلکه تعهد او به خرد، عقلانیت و مقاومت در برابر استبداد در هر شکلش را برجسته می‌کند. او در فضایی شعارزده و احساسی، با نگاهی انسانی و فلسفی، از ریخته‌شدن خون‌های بیشتر جلوگیری کرد و به‌عنوان روشنفکری متعهد، صدایی پرطنین یافت. این مجموعه، حتی پس از دهه‌ها از مرگ کامو و استقلال الجزایر، همچنان تازه و تأثیرگذار است و خواننده را به تأمل در عدالت، انسانیت و پیچیدگی‌های استعمار و مبارزه دعوت می‌کند.

«در خیابان‌های خاک‌آلود القبائل، کامو ایستاد و گرسنگی را در چشمان مردم دید. نوشت: 'اینجا، تبعیض نه‌تنها نان را از سفره‌ها ربوده، بلکه روح را هم به اسارت گرفته است.' اما او باور داشت که عقل می‌تواند راهی به سوی عدالت بگشاید.»