وودی آلن در عین خوش قلبی دست و پا چلفتی،بی عرضه و عصبی است-لا لکنت سخن می گوید و مدام در حال نق زدن است.در مواقع نادری که شتید دختری پشت دری منتظر او باشد،می دانیم که آلن نمی تواند وارد شود؛زیرا دستگیره ی در دستش جا می ماند.در گذر سال ها این پرسونا ضعف ها و نقایص بشری را باز می تاباند و درون مان را بر ما آشکار می سازد. آلن از همان ابتدا به طرح پرسش هایی اساسی پرداخت؛پرسش درباره ی مرگ و زندگی درباره ی خوشبختی و نامیدی،و درباره ی به دست آوردن و از دست دادن عشق.