آگاهی بشر همواره معطوف به بخش مجهولات و نیمه ی ناپیدای جهان هستی بوده است. خیزشگاه حقیقت، نه در قسمت های روشن زندگی، بلکه در بخش های تاریک آن است.گنجینه ی معرفت نیز ، نه در دانسته های آشکار، بلکه در ندانسته های پنهان خزیده است. هر پرسشی باید خلق کننده ی «پاسخی فضاگشا» برای تولید و صورت بندیِ «پرسشی ساخت گشا» به قصد راه یافتن به افقی والاتر و نگاهی گشوده تر باشد. در این کتابِ پرسش زا، آنچه در قالب پاسخ های ابهام زا، بیان شده آبستن اندیشه های «رازوَرزانه» است و اندیشه ورزی زنده و بالنده زمانی رخ می دهد که آدمی با همه ی وجود خویش درگیر موضوعی مبهم و «مسئله مندانه» شود. زیرا هوش و تفکر در موقعیت های نامعلوم و ناگشوده تحریک می شود.