پاکسازی تز قاتل

در جهانی آرمانی که خشونت به‌ظاهر از جامعه رخت بربسته، مردم برای آرامش روان و زدودن کدورت‌هایشان هر روز به «روانبانی» پناه می‌برند و از «تز» – تراشه‌ای برای تلطیف زندگی – استفاده می‌کنند. در این جامعه که جرم و جنایت به فراموشی سپرده شده و پلیس به شکل سنتی وجود ندارد، کشف جسد خون‌آلود زنی جوان در ملأعام، آرامش این مدینه‌ی فاضله را برهم می‌زند. بهرنگ، مأمور زبده‌ی اداره‌ی محاپاک (محافظت و پاکسازی) با توانایی‌های روانی استثنایی، مسئول رسیدگی به این پرونده‌ی مرموز می‌شود. او در این مسیر با کتی، نیروی مخفی محاپاک، همگام می‌شود. این دو برای رازگشایی از این قتل، به روش‌های منسوخ‌شده‌ی پلیس‌های قدیمی متوسل می‌شوند و در این راه، به لایه‌های پنهان جامعه‌ای نفوذ می‌کنند که بر خلاف ظاهر بی‌عیب‌ونقصش، از خشونت و تاریکی خالی نیست.

«بهرنگ به جسد نگاه کرد؛ لکه‌های خون روی سنگ‌فرش‌های سفید میدان، مثل زخمی عمیق بر پیکر این شهرِ به‌ظاهر کامل خودنمایی می‌کرد. کتی در سایه ایستاده بود، با نگاهی تیز و محتاط. 'اینجا هیچ‌چیز اون‌قدر پاک نیست که فکر می‌کنی، بهرنگ،' زمزمه کرد. 'فقط باید عمیق‌تر نگاه کنی.'»