پستچی

«پستچی»، رمانی عاشقانه از چیستا یثربی، نویسنده، روان‌شناس و کارگردان تئاتر متولد 1347، روایتی است راستین از بخشی از زندگی خودش؛ جایی که او با زبانی ساده و شاعرانه، با لحنی صمیمی چون هم‌نشینی با دوستی قدیمی، قصه را از نوجوانی‌اش آغاز می‌کند. داستان از آن روزی زاده می‌شود که چیستای چهارده‌ساله، بی‌هیچ تصمیمی، در را برای گرفتن نامه‌ای باز می‌کند و چشمی به پستچی جوان می‌دوزد؛ لحظه‌ای که قلبش چون بستنی تابستانی آب می‌شود و بر زمین می‌ریزد. از آن پس، عاشقی چون سایه‌ای نرم بر زندگی‌اش می‌افتد: بهانه‌جویی برای دیدار دوباره، نامه‌هایی که خودش برای خودش می‌نویسد و پست می‌کند تا صدای زنگ در، نوید لحظه‌ای کوتاه از او بیاورد. اما روزی می‌رسد که پستچی جوان نمی‌آید و غبار سال‌ها بر آن خاطره می‌نشیند، هرچند هرگز محو نمی‌شود. سال‌ها می‌گذرد، چیستا به دانشگاه می‌رود، خبرنگاری می‌کند، با هنرمندان و کارگردانان هم‌نوا می‌شود و دنیایش گشوده‌تر می‌گردد، اما آن پیک الهه همچنان در افکارش زمزمه می‌کند. تا آنکه تصادفی عجیب، دری به سوی او می‌گشاید و عاشقی تلخ اما ماندگار در دل جنگ و ناآرامی‌های زندگی، برای دختری هجده‌ساله جان می‌گیرد.

چیستا یثربی در این رمان، با نگاهی روان‌شناختی به لایه‌های عشق، آرزوها، شکست‌ها و امیدهای یک نسل می‌پردازد؛ عشقی که نه تنها قلب را می‌لرزاند، بلکه مرزهای هویت و استقامت را می‌کاود. شخصیت‌های اصلی – چیستا، حاج علی و ریحانه، دخترعموی او – در تاروپود روایتی پرپیچ‌وخم، زندگی روزنامه‌نگاری پرتلاطم و عاشقانه‌هایش را به تصویر می‌کشند. رفتارهای ریحانه، چون موجی غیرمنتظره، گره‌هایی به داستان می‌افزاید و واقعیت را به بازی می‌گیرد، و خواننده را به سفری درونی می‌برد که عشق را نه چون افسانه‌ای دور، بلکه چون واقعیتی روزمره و پر از تضاد به نمایش می‌گذارد. این کتاب، که ابتدا در فضای مجازی غوغایی برپا کرد و سپس راهی کتابفروشی‌ها شد، اثری است کوتاه اما ژرف که قلب را به لرزه درمی‌آورد و ذهن را به تأمل در رگه‌های پنهان احساسات وا می‌دارد.

«پستچی»، با نگاهی نو به عاشقی در بستر زندگی واقعی، اثری است لطیف و تأثیرگذار که مخاطب را به بازخوانی خاطرات خویش از عشق‌های ناتمام دعوت می‌کند؛ داستانی که از یک نامه کاغذی آغاز می‌شود و در عمق وجود می‌ماند.

چهارده ساله که بودم، عاشق پستچی محل شدم. خیلی تصادفی رفتم در را باز کنم و نامه را بگیرم، او پشتش به من بود. وقتی برگشت، قلبم مثل یک بستنی، آب شد و زمین ریخت!