«فیه ما فیه» یا مقالات مولانا، کتابی است به نثر فارسی اثر «مولانا جلال الدین محمد بلخی» با موضوع نقد و تفسیر عرفانی و شامل یادداشت هایی است که در طول سی سال از سخنان مولانا در مجالس فراهم آمده است. این سخنان توسط مریدان مولانا نوشته می شده است. نثر این کتاب ساده و روان است و درون مایه ای از مطالب عرفانی دینی و اخلاقی دارد. در اصل این کتاب درسگفتار مولانا بوده است.
سه اثر منثور مولوی فیه مافیه، مکتوبات (مکاتیب نیز گفته می شده) و مجالس سبعه هستند. اما از میان این سه اثر منثور، مکتوبات تنها اثری است که به قلم خود مولوی است. «فیه مافیه» و «مجالس»، گفته ها و آموزه هایی است که مولانا بیان می کرده و پیروان آن را می نوشتند.
«فیه مافیه»، کتابی است که تدوین آن بعد از وفات مولوی (۶۷۲ ق) انجام گرفته و طبعا نامی هم که بر آن نهاده شده است از مولوی نیست. از همین رو در نسخه های قدیم گاه آن را الاسرار الجلالیه و گاه فیه مافیه خوانده اند. در ظهریه برخی از نسخه های خطی ابیاتی نوشته اند که در آن ها فیه مافیه به کار رفته است. به گمان بدیع الزمان فروزانفر نام این کتاب را از قطعهٔ زیر که در فتوحات مکیه اثر محیی الدین بن عربی آمده است، گرفته اند:
کتاب فیه ما فیه بدیع فی معانیه اذا عایفت ما فیه رایت الدرّیحویه