کتاب «گروه محکومین»، اثری درخشان از فرانتس کافکا، نویسنده برجسته آلمانی، در سال 1914 نوشته شد، در سال 1918 بازنویسی گردید و سرانجام در سال 1919 منتشر شد. این داستان کوتاه، یکی از معدود آثار کافکاست که در زمان حیاتش به چاپ رسید. داستان در جزیره‌ای بی‌نام با فضایی نظامی روایت می‌شود و حول محور دستگاهی مخوف برای اعدام محکومان می‌چرخد. کافکا با زبانی نمادین و نثری پرنفوذ، سرنوشت انسان‌هایی را به تصویر می‌کشد که بی‌آنکه دلیل مجازاتشان را بدانند، در انتظار مرگ‌اند. این اثر، تأملی عمیق در باب انسان، زندگی و مرگ است و با سبک خاص کافکا، خواننده را به جهانی از اضطراب و پرسش‌های فلسفی می‌برد. در ایران، این کتاب برای نخستین‌بار در سال 1327 خورشیدی ترجمه شد و با مقدمه‌ای از صادق هدایت، تحت عنوان «پیام کافکا»، منتشر گردید. هدایت، که خود از شیفتگان کافکا و نویسنده آثاری چون «بوف کور» و «سه قطره خون» بود، در این مقدمه به تحلیل شخصیت و آثار کافکا پرداخته و او را در زمره بزرگ‌ترین نویسندگان جهان جای داده است.
برای آشنایی با شیوه نگارش کتاب، بخشی کوتاه از آن:
<<دستگاه هنوز کار می‌کرد، با آن چرخ‌دنده‌های زنگ‌زده و تیغه‌هایی که انگار هیچ‌وقت قرار نبود بایستند. سرباز ایستاده بود، بی‌حرکت، و به محکوم نگاه می‌کرد که حتی نمی‌دانست چرا آنجاست. فقط سکوت بود و صدای خراش فلز، که انگار می‌خواست چیزی بگوید، اما هیچ‌کس زبانش را نمی‌فهمید.>>
| نویسنده | فرانتس کافکا |
|---|---|
| مترجم | صادق هدایت |
| ناشر | نگاه |
| سال چاپ | 1919 |
| تعداد صفحه | 111 |
| قطع | رقعی |
| شابک | 9789643512248 |
| نوع جلد | نرم |
نگاه 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.