دیگو آرماندو مارادونا بازیکن و مربی حرفه ای فوتبال آرژانتینی بود. او که به طور گسترده به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ این ورزش در نظر گرفته می شود، یکی از دو برنده مشترک جایزه بازیکن قرن بیستم فیفا بود. پاس دادن، کنترل توپ و مهارت های مارادونا با جثه کوچک او ترکیب شد که به او مرکز ثقل پایینی می داد و به او اجازه می داد بهتر از سایر بازیکنان مانور دهد. حضور و رهبری او در زمین تاثیر زیادی بر عملکرد کلی تیمش داشت، در حالی که او اغلب توسط مخالفان مورد توجه قرار می گرفت. او علاوه بر توانایی‌های خلاقانه‌اش، چشم به گل نیز داشت و به عنوان متخصص ضربات آزاد شناخته می‌شد. مارادونا که یک استعداد زودرس بود، لقب "El Pibe de Oro" ("پسر طلایی") را گرفت، نامی که در طول زندگی حرفه ای او با او ماندگار شد. او همچنین زندگی پر دردسری در خارج از زمین داشت و در سال های 1991 و 1994 به دلیل مصرف مواد مخدر از فوتبال محروم شد.

مارادونا، یک بازیساز پیشرفته که در پست کلاسیک شماره 10 فعالیت می کرد، اولین بازیکنی بود که دو بار رکورد نقل و انتقالات جهان را به نام خود ثبت کرد: در سال 1982 زمانی که با 5 میلیون پوند به بارسلونا منتقل شد و در سال 1984 زمانی که با مبلغی معادل6.9 میلیون پوند به ناپولی رفت. او در دوران باشگاهی خود برای آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا، و نیوولز اولد بویز بازی کرد و بیشتر به خاطر حضور در ناپولی، جایی که افتخارات زیادی کسب کرد، مشهور است.