برادران کارامازوف رمانی پرشور و فلسفی است که اتفاقاتش در قرن نوزدهم در روسیه رخ میدهد و بحثهای عمیقی درباره ی اصول اخلاقی، اراده و اختیار در آن مطرح میشوند. این رمان که در سال 1880 ، درست 2 ماه پیش از مرگ داستایفسکی تمام شد.
این کتاب شگفتی اندیشمندان و بزرگواران را برانگیخته و آنها را به کف زدن و آفرین گویی واداشته است.
داستان درباره ی فئودور کارامازوف پیرمرد فاسد و پولدار و پسرانش به نامهای: میتیا، ایوان و آلیوشا و پسر نامشروعش به نام اسمردیاکوف است. هر چهار پسر از پدرشان بیزار هستند؛ میتیا افسری زودرنج است؛ ایوان تحصیلکرده و بدبین و سرد مزاج، و آلیوشا قهرمان داستان است و در صومعه زیر نظر پدر زوسیما با باورهای اورتودکس پرورش یافته، و شخصیتی دوستداشتنی دارد؛ و اسمردیاکوف نوکر خانه است و فاسد و بدقلب. ماجرای خواندنی این کتاب، همزیستی این چهار شخصیت متفاوت، با هم است.