سخت است کارفرمایی پیدا کنید که در مورد گذشته من سؤالات زیادی نپرسد. بنابراین از ستاره‌های خوش شانسم تشکر می‌کنم که Garricks به طور معجزه آسایی به من شغل می‌دهند، پنت‌هاوس خیره‌کننده‌شان را با مناظر سراسر شهر تمیز می‌کنند و در آشپزخانه براقشان غذاهای فانتزی آماده می‌کنند. من می توانم مدتی اینجا کار کنم، ساکت بمانم تا به آنچه می خواهم برسم.

تقریباً کامل است. اما من هنوز خانم گاریک را ندیده ام یا داخل اتاق خواب مهمان را ندیده ام. مطمئنم صدای گریه اش را می شنوم. وقتی دارم لباس می شوییم متوجه لکه های خونی دور گردن لباس خواب سفیدش می شوم. و یک روز نمی توانم در را نکوبم. وقتی به آرامی باز می شود، آنچه در داخل می بینم همه چیز را تغییر می دهد…

آن وقت است که قول می دهم. بالاخره من این کار را قبلا انجام داده ام. من می توانم از خانم گاریک محافظت کنم در حالی که اسرار خودم را محفوظ نگه دارم. داگلاس گاریک اشتباه کرده است. او قرار است پرداخت کند. این فقط یک سوال است که تا کجا حاضرم بروم…