کتاب «آخرین تابستان اروپا» اثری نوشته «دیوید فرامکین» است که نخستین بار در سال 2004 انتشار یافت. اوایل تابستان سال 1914، شکوهمندترین زمانی بود که اروپایی ها می توانستند به خاطر آورند. اما در پشت صحنه، ویرانگرترین جنگی که جهان می توانست تصور کند، با سرعت در حال تبدیل شدن به واقعیت بود. دلیل شکل گیری این جنگ را چه باید در نظر گرفت؟ بسیاری، قتل «آرشیدوک فرانتس فردیناند» را عامل اصلی برمی شمرند؛ برخی دیگر نتیجه گرفته اند که وقوع جنگ، تقصیر هیچکس نبود. اما «دیوید فرامکین» پاسخی متفاوت را ارائه می کند. او توضیح می دهد که دشمنی ها به شکلی عامدانه و برنامه ریزی شده آغاز شد. «فرامکین» توصیفاتی پرجزئیات از مذاکرات، و پرتره هایی چندوجهی از دیپلمات ها، ژنرال ها، و بازیگران اصلی از جمله امپراتور آلمان، تزار روسیه و نخست وزیر انگلیس را به تصویر می کشد و نشان می دهد چرا و چگونه دیپلماسی نتوانست جلوی وقوع جنگ را بگیرد.
جنگ بزرگ نه تنها زندگی بیش از بیست میلیون سرباز و غیرنظامی را نابود کرد، بلکه آغاز یک قرن تحولات عظیم سیاسی و اجتماعی شد، مستقیما به جنگ جهانی دوم منجر شد و مکانیسم‌های حکومت‌ها را برای همیشه تغییر داد. و با این حال، علل آن، چه دراز مدت و چه فوری، همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
در آخرین تابستان اروپا، دیوید فرومکین الگوی جدیدی را در رویدادهای سرنوشت‌ساز جولای و آگوست نشان می‌دهد که به مسیرهای غیرمنتظره‌ای منتهی می‌شود. او به جای یک جنگ، که با ترور آرشیدوک فرانتس فردیناند آغاز می شود، دو درگیری را می بیند، مرتبط اما نه جدایی ناپذیر، که مدیریت آنها اروپا و جهان را به چیزی کشاند که اکونومیست در اوایل سال 1914 به عنوان «شاید بزرگترین تراژدی تاریخ بشر» توصیف کرد.