آدم خواران

«آدم‌خواران» (Eat Him If You Like)، رمانی تاریخی و تکان‌دهنده از ژان تولی، نویسنده‌ی فرانسوی، بر اساس واقعه‌ای واقعی و هولناک در جریان جنگ فرانسه و پروس در اواسط قرن نوزدهم نوشته شده است. داستان در دهکده‌ای در جنوب غربی فرانسه رخ می‌دهد، جایی که قحطی، گرسنگی و شکست‌های پی‌درپی در برابر پروس، مردمان را به ورطه‌ی خشم و توهم توطئه کشانده است. تولی با نثری قدرتمند و رئالیسمی سیاه، این فاجعه را به شکلی نفس‌گیر روایت می‌کند، چنان‌که خواننده را در هر لحظه با اتفاقاتی غیرمنتظره و وحشتناک به بهت و حیرت وا می‌دارد.

رمان از سفر یک اشراف‌زاده‌ی جوان به نام آلن دو مونه به روستای خود برای گذراندن تعطیلات آغاز می‌شود. او که مورد علاقه‌ی مردم دهکده است، به دلیل شایعات بی‌اساس و توهم حمایت از پروسی‌ها، ناگهان آماج خشم و خشونت اهالی قرار می‌گیرد. مردمی که قحطی و بی‌سوادی آن‌ها را از حقیقت دور کرده، در چند ساعت کابوس‌وار، همسایه‌ی خود را که شاهد بزرگ شدنش بوده‌اند، مورد ضرب و شتم، شکنجه و در نهایت سوزاندن قرار می‌دهند. تولی با مهارتی کم‌نظیر، این فروپاشی ارزش‌های انسانی را در جامعه‌ای از هم گسیخته به تصویر می‌کشد و پرسشی بنیادین مطرح می‌کند: آیا حق همیشه با اکثریت است؟

«آدم‌خواران» نه‌تنها روایتی از یک واقعه‌ی تاریخی مخوف است، بلکه نقدی گزنده به جمعیتی است که در سایه‌ی فقر، جهل و خشم، انسانیت خود را فراموش می‌کنند. این رمان با روایت موجز اما پرضرب خود، خواننده را به تأمل در تاریکی‌های نهفته در جامعه و طبیعت انسانی وا می‌دارد.

«آلن در میان فریادهای جمعیت ایستاده بود، دست‌هایش بسته، چشمانش پر از ناباوری. این همان مردمی بودند که روزگاری برایش دست تکان می‌دادند. حالا، در این غروب خونین، فقط خشم بود و چهره‌هایی که دیگر نمی‌شناخت. انگار گرسنگی نه فقط شکم‌هایشان، که قلب‌هایشان را هم خورده بود.»