کتاب آقای فریدمن کوچک و داستان‌های دیگر نوشته‌ی نویسنده‌ی بزرگ آلمانی، توماس مان است که از شانزده داستان تشکیل شده و به همت حسن نقره‌چی به فارسی درآمده است. داستان‌های این مجموعه عبارت‌اند از: «لطف»، «در پی خوشبختی»، «مرگ»، «تریستان و ایزولده»، «آقای فریدمن کوچک»، «دلسردی»، «گنجه لباس»، «بایاتسو»، «توبیاس میندرنیکل»، «لوییشن»، «کینه‌کش»، «راه گورستان»، «خوشبختی»، «حکایت»، «تریستان» و «گرسنگان».

مان در سال 1929 جایزه‌ی ادبی نوبل را برای کتاب «کوه جادو» از آن خود کرد و تا پایان عمر 21 دکترای افتخاری و یک درجه‌ی پروفسوری دریافت نمود. او همچنین «نشان شوالیه‌ی هنر و ادب» را از دولت فرانسه گرفت. «مرگ در ونیز» مشهورترین اثر این نویسنده‌ی آلمانی است و آثار دیگری چون «فردریک و اتحاد کبیر»، «تونیو کروگر»، «تلاش‎ها» و… در کارنامه‌ی او وجود دارد.

در توضیحات پشت جلد کتاب به نقل از نویسنده آمده است: «داستان غم‌انگیز مردی گوژپشت عملاً نقطه عطفی در داستان زندگی شخصی من شد که مایه‌ی اصلی همه‌ی کارهایم گشت و بعد در تک‌تک داستان‌هایم تم اصلی را پدید آورد.» «آقای فریدمن کوچک» داستان پسر خانواده‌ای ثروتمند و مرفه است که در دوران کودکی با غفلت دایه‌ی الکلی‌اش از مبل به زمین می‌افتد و پس از آن دچار نقص جسمی می‌شود. پسر داستان در جوانی عاشق شده و در این عشق شکست می‌خورد؛ پس تصمیم می‌گیرد که دیگر با وجود این نقص جسمی عاشق نشود تا روح و احساسش ایمن بماند. او به صلح با خود و آرامشی درونی دست می‌یابد و خود را با هنر سرگرم می‌کند. اما روزگار بر همین پاشنه نمی‌چرخد و او عاشق زن فرماندار جدید شهر می‌شود؛ زنی سرد و و خشک و بی‌احساس. همین عشق او را با چالشی بزرگ درگیر می‌کند. زاویه‌ی دید داستان دانای کل پرحرفی است که در طول داستان جمله‌های فیلسوفانه و غیرفیلسوفانه‌ی بسیاری می‌گوید و نشانی از علاقه‌مندی نویسنده به فلسفه دارد.