در سال 1911 ، یک آمریکایی جاه طلب توسط دموکراسی نوپای ایران برای ایجاد ثبات مالی در کشور دعوت شد. وی به برکت دولت های انگلیس و روسیه که هر دو از نفوذ گسترده ای در منطقه برخوردار بودند، به اسنادی دسترسی پیدا کرد. با این حال پس از گذشت چندی او بدست اقدامات همان دولت های روسیه و انگلیس از قدرت برکنار شد. شوستر پس از اینکه مجبور به بازگشت به ایالات متحده شد ، کتابی نوشت که انگیزه های واقعی ابرقدرتهای آن زمان و چگونگی تغییر مسیر تاریخ در منطقه را برای همه آشکار کرد. کتاب اختناق ایران
نوشته «مورگان شوستر» نتیجه همین تجربه سیاسی او در ایران است. این کتاب به خوبی نشان می دهد که چگونه نیروهای بیگانه مسیر آزادی را در ایران به انحراف کشیده بودند. شوستر بصیرت خوبی در مورد روشهای مختلفی که ملتهای قدرتمند برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند ، ارائه می دهد. تقریبا 100 سال پس از اولین انتشار این کتاب اختناق در ایران ، همچنان یک کیفرخواست قدرتمند برای یک سیاست کوته فکرانه است که دموکراسی شکننده را در هم کوبید.

این مقاله شامل روایتی شخصی و شرح دست اول وی از دخالت آمریکا در شکل گیری ایران مدرن است. این یک کار جذاب است و کاملا برای همه کسانی که به تاریخ ایران علاقه مند هستند توصیه می شود. بسیاری از کتابهای ابتدایی ، به ویژه آنهایی که مربوط به دهه 1900 و قبل از آن هستند ، اکنون بسیار کمیاب هستند. این کتاب کمک بسیار خوبی به محققین و علاوه بر آن به دوست داران تاریخ سیاسی ایران می کند تا که از عوامل پشت پرده سیاست در ایران جغرافیای بخصوص مطلع شوند.
ویلیام مورگان شوستر (23 فوریه 1877 در واشنگتن دی سی - 26 مه 1960 در شهر نیویورک) ، یک وکیل ، کارمند دولت و ناشر آمریکایی بود که با تعیین پارلمان ایران به عنوان خزانه دار کل ایران شناخته می شد.

گزیده ای از کتاب:

 با وجود توفیق درخشان ملّیون در عزل و تبعید محمدعلی میرزا پس از بارها عدول از قول وقرار مراعات قانون اساسی و حقوق ملت، احتمال این که ایران بتواند همه مشکلاتش را پشت سر بگذارد و صاحب دولت باثبات و بسامانی شود بسیار ضعیف به نظر می رسید. این دولت باید هم احترام و حمایت اکثریت ملت را به دست می آورد و هم هر بهانه معقولی را برای مداخله قدرت های به اصطلاح دوست خود در امور داخلی اش از آن ها می گرفت، قدرت هایی که مدعی برخورداری از منافع ویژه در ایران بودند. مدیریت عمومی دولت در عهد شاهان گذشته و مهم تر از همه ادارات مالی آن به قدری آشفته و ورشکسته بود که ایران نه در خارج و نه در نزد مردم خود اعتبار نداشت و برای خروج از ورطه هرج ومرج و فساد اداری که گریبانگیرش شده بود نیاز به نهایت ازخودگذشتگی و میهن پرستی طبقات آگاهش داشت. مشکلات داخلی به تنهایی کافی بود تا امید موفقیت را کمابیش به صفر برساند. اما در کنار آن، دشمنی بی پرده دولت روس و بیمناکی به همان اندازه زیان آور دولت انگلیس هم که دست روس ها را در مانع تراشی علنی برای حکومت مشروطه باز می گذاشت جای خود را داشت. ازاین رو دولت مشروطه نوپا از همان ابتدا غیرعادی ترین و نامتعارف ترین روابط را با بعضی دولت های دیگر پیدا کرد و این روابط به دولت ایران، به رغم حق استقلالش، تحمیل شده بود.