این تصویر را به وضوح در خاطر دارم، که به چشم های صدها کارمند مایکروسافت در میان مخاطبان که منتظر سخنرانی ام بودند خیره شده بودم. چهره های آن ها منعکس کننده امید، هیجان و انرژی بود که با اضطراب و کمی ناامیدی همراه شده بود. آن ها هم، مثل من، به مایکروسافت آمده بوده اند تا دنیا را تغییر دهند، اما از درجا زدن شركت ناامید شده بودند. از همه ناراحت کننده تر اینکه بسیاری احساس کردند که شرکت روح خود را از دست داده است. هنگامی که تشویق حضار به پایان رسید، بلافاصله گفتم «صنعت مابه سنت احترام نمی گذارد. چیزی که به آن احترام می گذارد نواوری است. این چالش جمعی ماست تا مایکروسافت را در جهان شکوفا کنیم.»