اسکار و خانم صورتی

«اسکار و خانم صورتی»، اثری لطیف و تأثیرگذار از اریک-امانوئل شمیت، نویسنده‌ی برجسته‌ی فرانسوی-بلژیکی، داستانی است که با ظرافتی بی‌نظیر به دنیای کودکان بیمار و احساسات عمیق انسانی می‌پردازد. این رمان کوتاه، روایتگر نامه‌هایی است که اسکار، پسربچه‌ای خردسال که در بیمارستان روزهای پایانی عمرش را سپری می‌کند، برای خدا می‌نویسد. او در این نامه‌ها با صداقتی کودکانه از اتفاقات روزانه، احساسات و افکارش سخن می‌گوید.

در مرکز داستان، رابطه‌ی عاطفی عمیق و دل‌انگیز اسکار با خانم صورتی، پرستاری مهربان و داوطلب، قرار دارد که با داستان‌های جذاب و بامزه‌اش، نور امیدی به زندگی اسکار می‌آورد. این ارتباط نه‌تنها حال روحی اسکار را بهبود می‌بخشد، بلکه به او کمک می‌کند تا با شجاعت و پذیرش، به زندگی و مرگ بنگرد. شمیت با نثری ساده اما پراحساس، جهانی خلق می‌کند که در آن معصومیت کودکی، امید و دوستی، حتی در برابر دشوارترین لحظات زندگی، معنایی تازه می‌یابند.

«خانم صورتی امروز برایم داستانی از یک ستاره گفت که هر شب برای بچه‌ای بیمار نور می‌فرستاد. پرسیدم: 'چرا فقط برای بچه‌های بیمار؟' خندید و گفت: 'چون اون‌ها بیشتر از همه به نور احتیاج دارن.' به خدا نوشتم که کاش من هم ستاره‌ای داشتم. ولی بعد فکر کردم، شاید خانم صورتی همان ستاره‌ی من باشه. خدا، تو فکر می‌کنی ستاره‌ها می‌تونن آدم باشن؟»