کتاب «بابایی و اولین روز مدرسه» درباره‌ی دلتنگی و اضطراب کودکان و والدین در اولین روز مدرسه است. توی این کتاب این الیور نیست که بهانه می‌گیرد، بلکه بابایش است. وقت رفتن به مدرسه یاد پازل درست کردن می‌افتد، دلش می‌خواهد قایم‌باشک بازی کند، دل‌درد می‌گیرد و … . حتی وقتی به مدرسه می‌رسند، موقع خداحافظی، حسابی گریه می‌کند. سر آخر هم می‌رود خانه اما مدام به الیور فکر می‌کند و در نهایت به این نتیجه می‌رسد: «من برای مدرسه رفتن آماده نیستم!» برای همین تصمیم می‌گیرد به مدرسه برگردد. به نظر شما آنجا چه می‌بیند؟ حال الیور چطور است؟ بالاخره حال و احوال بابا خوب می‌شود؟