در کشتزار کار می‌کرد. البته این کار برایش جدید نبود. در جهنم هم سر زمین کار می‌کرد. در جهنم، آفتاب چنان غوزه‌های پنبه را داغ می‌کرد که هر وقت می‌خواستی به آن‌ها دست بزنی کف دستت می‌سوخت. وقتی آن گلوله‌های پفکی سفید کوچک را در دست می‌گرفتی مثل این بود که آتش در دست داشته باشی، اما خدا اجازه نداد حتی یک دانه‌اش را زمین بیندازی.
افیا و اسی؛ دو خواهر با دو سرنوشت کاملاً متفاوت. یکی تبدیل به برده و دیگری تبدیل به همسر یک تاجر برده می‌شود. عواقب سرنوشتی که در انتظارشان است تا نسل‌های بسیاری ادامه می‌یابد و فرزندان و نوادگان‌شان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.
«یآ جاسی» با قلم توانمند خود، ما را از ساحل طلای آفریقا به کشتزارهای پنبه‌چینی در می‌سی‌سی‌پی و از یک مدرسه‌ی میسونری به مشروب‌فروشی‌های پیزوری هارلم می‌برد و از سه قاره و هفت نسل عبور می‌دهد. رمان معجزه‌آسای یآ جاسی داستان غم‌انگیز یک خانواده است که از آن طریق داستان خود آمریکا هم روایت می‌شود.

بوم تابلویی که یآ جاسی بر آن داستانش را روایت می‌کند حماسی است و پرتره‌های نقش بسته بر آن صمیمی. «به خانه بیا» رمانی است که به ما می‌گوید تاریخ چگونه همه‌ی ما را شکل می‌دهد. این اثر اولین نوشته‌ی یآ جاسی و داستانی صادقانه، پربصیرت و بسیار قوی است. تا نهیسی کوتس، نویسنده‌ی آمریکایی، این کتاب را اثری الهام‌بخش معرفی می‌کند. نیویورک تایمز استعداد ذاتی نویسنده را عاملی می‌داند که خواننده را به درکی درونی از واقعیت‌های برده‌داری می‌رساند و آسیب‌های احساسی منتقل شده از نسلی به نسل دیگر را برایش ملموس می‌سازد.
پرقدرت، مسحورکننده، درخشان، کوبنده، خارق‌العاده، دلکش، هیپنوتیزم‌کننده و... صفاتی است که از سوی منتقدین به اثر حاضراختصاص یافته‌است.

یآ جاسی متولد ۱۹۸۹ در ممپونگ غنا است و در هانتسویل آلابامای ایالت متحده بزرگ شده است. او مدرک کارشناسی از دانشگاه استانفورد و کارشناسی ارشد هنرهای زیبا از کارگاه نویسندگی دانشگاه آیووا دارد. «به خانه بیا» اولین رمان اوست که در سال ۲۰۱۶ به چاپ رسید و جوایز متعددی برای نویسنده‌ی بیست‌وشش‌ساله‌اش به ارمغان آورد.

سارا نجم‌آبادی متولد ۱۳۶۲ و دارای کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی است. او بعد از سال‌ها تدریس زبان انگلیسی و ترجمه‌ی متون غیر ادبی، برای اولین بار با ترجمه‌ی سه‌گانه‌ی «تمام چیزهایی که نمی‌گوییم»، «تمام چیزهایی که باقی گذاشتیم» و «تمام چیزهایی که می‌بخشیم» وارد عرصه‌ی ترجمه‌ی ادبی شد.