کتاب به سوی فانوس دریایی موفق‌ترین اثر ویرجینیا وولف، رمان‌نویس انگلیسی است که در سبک جریان سیال ذهن نوشته شده است. این کتاب را صالح حسینی به فارسی برگردانده است. این کتاب معروف‌ترین اثر وولف و به زعم خود نویسنده اتوبیوگرافی اوست. او این کتاب را به عنوان مرثیه‌ای برای خانواده‌ی خودش نوشته است. فضای کتاب شبیه به مسافرتی خانوادگی است که سال‌ها بعد به خاطر آورده می‌شود. شادی و غم آنچنان در هم تنیده‌اند که مشخص نیست مرز هر کدام کجاست. این کتاب مملو از اشارات و نمادها و مفاهیمی است که ذهن خواننده را درگیر می‌کند. روند داستان خطی است. همان‌طور که نام کتاب می‌گوید، داستان به سوی فانوس دریایی پیش می‌رود و با رسیدن به فانوس پایان می‌یابد.

کتاب به سوی فانوس دریایی در سال 1927 منتشر شده است و داستان زندگی خانواده‌ی رمزی را در اسکاتلند بین سال‌های 1910 تا 1920 تعریف می‌کند. داستان در سه بخش تعریف می‌شود. بخش اول که عمده‌ی حجم کتاب را تشکیل می‌دهد، «پنجره» نام دارد. در این بخش یک روز خانواده‌ی رمزی به همراه مهمانان آن‌ها از بیان راویان مختلف روایت می‌شود. زندگی هر یک از شخصیت‌ها با جزئیات از زبان خودشان بیان می‌شود و در انتهای بخش به خانم رمزی می‌رسیم که نقطه‌ی مشترک تمام شخصیت‌های داستان است. در قسمت دوم با نام «زمان می‌گذرد» همان‌طور که از نامش پیداست، گذر ده سال زمان و تأثیرش بر شخصیت‌ها نشان داده می‌شود. در قسمت سوم با نام «فانوس دریایی» شخصیت‌ها یک بار دیگر به آن خانه‌ی قدیمی بازمی‌گردند و به فانوس دریایی می‌روند.