بیگانه

رمان *بیگانه* (با عنوان اصلی *L'Étranger*)، نوشته آلبر کامو، که در سال 1942 منتشر شد، یکی از برجسته‌ترین آثار ادبیات قرن بیستم و نمونه‌ای کلاسیک از فلسفه پوچی (*absurde*) است، هرچند کامو خود برچسب اگزیستانسیالیسم را برای این اثر رد کرده بود. داستان حول مورسو، مردی فرانسوی-الجزایری بی‌تفاوت، می‌گردد که با توصیفاتی چون «شهروند رام‌شده فرانسه در آفریقای شمالی» یا «مرد مدیترانه‌ای» شناخته می‌شود، اما به‌ندرت با فرهنگ سنتی مدیترانه‌ای ارتباط برقرار می‌کند. مورسو، که در مراسم خاکسپاری مادرش با بی‌احساسی حضور می‌یابد، چند روز بعد در الجزیره تحت اشغال فرانسه، مردی عرب را که با دوستی درگیر بوده، به قتل می‌رساند. این قتل، که به شکلی غیرمنتظره و بی‌معنا رخ می‌دهد، او را به محاکمه و محکومیت به اعدام می‌کشاند. داستان، که به دو بخش پیش و پس از قتل تقسیم شده و از زاویه دید اول شخص روایت می‌شود، با نثری موجز و تأثیرگذار، بی‌تفاوتی مورسو و جدایی او از هنجارهای اجتماعی را به تصویر می‌کشد.

*بیگانه*، که چهار بار به انگلیسی و به زبان‌های متعدد دیگر ترجمه شده، توسط روزنامه لوموند فرانسه در رتبه نخست صد کتاب برتر قرن بیستم قرار گرفت. این اثر، که با ترجمه‌ای روان به فارسی نیز منتشر شده، با کاوش در پوچی، آزادی و معنای زندگی در جهانی بی‌معنا، خواننده را به تأمل در ماهیت وجود و قضاوت‌های اجتماعی وا می‌دارد.

«در آن روز گرم الجزیره، خورشید بر پیشانی‌ام می‌تابید و تفنگ در دستم سنگینی می‌کرد. همه‌چیز بی‌اهمیت بود؛ نه مرگ، نه زندگی، فقط گرما و نور بود که مرا به سوی چیزی نامعلوم می‌کشاند.»