تاریخ نقد جدید کتابی است که رنه ولک تحت عنوان تاریخ نقد جدید از سال 1750 تا 1950 نوشته است و در آن به جریان های غالب نقد در این بازه ی زمانی پرداخته است. رنه ولک منتقد ادبی تطبیقی چک-آمریکایی بود. ولک نیز مانند اریش اورباخ محصول برجسته سنت فلسفی اروپای مرکزی بود و به‌عنوان یک منتقد بسیار فاضل و «منتقد منصف منتقدان» شناخته می‌شد.
مجموعه ی نقد جدید ولک در ایران در 8 جلد جداگانه به چاپ رسیده است که هر جلد قرن و یا نیم قرنی را در بر میگیرد. کتاب های این مجموعه را سعید ارباب شیرانی ترجمه کرده است.
جلد سوم از این مجموعه به نیمه ی اول قرن بیستم در انگلیس پردازد. رنه ولک در این جلد به بررسی واضح وجامعی از جریانات اصلی نقد قرن نوزدهم در اروپای غربی پرداخته است. در این جلد، مانند کتاب‌های قبلی مجموعه، ولک آثار برجسته‌ترین منتقدان را تشریح و تجزیه و تحلیل می‌کند و ارزیابی‌های مختصری از موضوعات آنها هم به‌عنوان افراد و هم به‌عنوان شرکت‌کننده در جنبش‌های گسترده‌تر قرن ارائه می‌دهد.
.در این جلد مباحثی چون نقد مارکسیستی و تأثیر فروید در گرایش منتقدان به تحلیل روانی و سمبولیسم وجود دارد. نویسنده به منتقدان دانشگاهی همچون والتر رالی، سپس به تسلط گروه بلومزبری و ظهور رمانتیک‌های جدید می‌پردازد و در نهایت کتاب با بررسی آرای ویلیام امپسن به پایان می رسد.