تاریخ اروپا مربوط به کشف و جمع آوری ، مطالعه ، سازماندهی و ارائه و تفسیر وقایع و امور گذشته مردم اروپا از 1815 به بعد است. با شروع قرن نوزدهم ، رنسانس دانش ، آموزه های سنتی در علم و الهیات را به چالش می کشد. همزمان با اصلاحات پروتستان ، کلیساهای پروتستان را در درجه اول در آلمان ، اسکاندیناوی و انگلیس تأسیس کرد. پس از سال 1800 ، انقلاب صنعتی موجب رونق انگلیس و اروپای غربی شد. قدرتهای اصلی اروپا مستعمرات خود را در بیشتر قاره های آمریکا و آفریقا و مناطقی از آسیا ایجاد کردند. در قرن بیستم ، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم منجر به تعداد زیادی کشته شد. جنگ سرد از سال 1947 تا 1989 بر سیاست های جغرافیایی اروپا تسلط داشت. پس از سقوط پرده آهنین ، کشورهای اروپایی با هم رشد کردند.
هنری ویلسون لیتل فیلد در این کتاب سعی کرده است که شرح کاملی از تاریخ اروپا از ابتدای سده نوزدهم یعنی از سال 1815 به بعد به خوانندگان عرضه کند. او در این تاریخ نویسی سعی کرده است آنچه را که در دیگر تاریخ نویسی های مرسوم مورد اغفال واقع شده اند را به روایت خود وارد کند تا که مخاطب درک خوبی راجع به این بازه تاریخی و سرنوشت ساز از اروپا بدست آورد

گزیده ای از کتاب:

 طی بیست سال، از اواسط دههٔ ۱۹۵۰ تا اواسط دههٔ ۱۹۷۰، اروپای غربی رشد و پیشرفتی شگرف را تجربه کرد. این امر مرهون سرعت بازسازی به لطف کمک های آمریکا، ساماندهی پولی بر اثر موافقت نامه های برتون وودز، پویایی جمعیتی، افزایش بهره وری و نیز اقدام دولت هایی بود که در چارچوب دیدگاه کینزی انگیزه ای برای رشد اقتصادی فراهم کردند یا با مداخلات خود از آن حمایت کردند. آلمان، ایتالیا و به میزانی کم تر فرانسه، از این رشد سریع بسیار سود بردند. از سوی دیگر، این رشد در فضای بین المللی صلح آمیزی صورت گرفت. پس از بحران هایی که طی ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۲ اتفاق افتادند، از ۱۹۶۳ تنش زدایی حاکم شد. در این زمان، همگرایی اروپایی از بحرانی خارج شده بود که بر اثر شکست پروژهٔ جامعهٔ دفاعی اروپا در ۱۹۵۴ پدید آمده بود. امضای معاهدهٔ ۱۹۵۷ که به ایجاد جامعهٔ اقتصادی اروپا و اوراتوم منجر شد، فرایند وحدت را دوباره به راه انداخت.