رمان «تالار آیینه»، اثری برجسته از هوشنگ گلشیری، در سال 1368 خورشیدی منتشر شد و اگرچه به معنای دقیق یک رمان تاریخی-سیاسی نیست، اما بُعد تاریخی آن، به‌ویژه در بازنمایی فضای عصر قاجار، از ویژگی‌های برجسته‌اش محسوب می‌شود. این رمان در پنج بخش تنظیم شده و هر بخش به زندگی یکی از پنج زن می‌پردازد که هر یک رازی ناگشوده در دل دارند. گلشیری با ظرافت، تقابل میان دنیای بیرون و زندگی درون خانه را به تصویر می‌کشد و از خلال گفت‌وگوهای زنانه، دردها، آرزوها و دغدغه‌های روحی زنان اشرافی قاجار را با نثری رنگین و تأثیرگذار آشکار می‌کند. او در خلق لحن زنانه و بازنمایی ذهنیت این زنان چنان موفق عمل کرده که خواننده را به عمق زندگی و عواطف آن‌ها می‌برد. «تالار آیینه» با تلفیق تاریخ و داستان، نه‌تنها تصویری زنده از جامعه قاجاری ارائه می‌دهد، بلکه به تأمل در جایگاه زن و پیچیدگی‌های هویتی در بستری تاریخی دعوت می‌کند.
برای هم‌سفر شدن با قلم پراحساس هوشنگ گلشیری، گزیده‌ای کوتاه از «تالار آیینه»:
<<در تالار آیینه، زیر نور شمعدان‌ها، زن‌ها دور هم نشسته بودند. یکی زیر لب از رازی گفت که سال‌ها در سینه‌اش نگه داشته بود. صدای خنده و نجوایشان با دیوارهای پرنقش تالار درهم می‌آمیخت، اما پشت هر کلمه، سایه‌ای از درد پنهان بود که فقط آیینه‌ها می‌دیدند.>>
| نویسنده | امیرحسین چهل تن |
|---|---|
| ناشر | نگاه |
| سال انتشار | 1368 |
| تعداد صفحه | 291 |
| قطع | رقعی |
| شابک | 9789643511432 |
| نوع جلد | نرم |
نگاه 
هنوز هیچ نظری برای این محصول ثبت نشده است.