سان... سان... ساندویچ این لقمه‌ی دراز و پیچ و واپیچ با پیرهنِ کاغذی و خِش‌خِشی با اون پنیرهای شُل و کِش‌کِشی پیچیده بود توی خیابون بوهاش صدام می‌زد: «آی داداش! بیا تو دوستِ من باش!» و یک‌عالمه شعر و ترانه‌ی جذاب، شیرین و خواندنی که کودکان را با خوراکی‌های خوشمزه آشنا می‌کند. کی فکرش را می‌کرد که فالوده، فسنجون و باقلوا هم شعر داشته باشند؟