کتاب تصویر دوریان گری رمانی از اسکار وایلد نویسنده‌ی مشهور قرن‌ نوزدهمی ایرلندی است. این رمان داستان «دوریان گری» مردی جوان، خوش‌چهره و بسیار جذاب است که مدل نقاشی هنرمندی به‌نام «بسیل هال‌وارد» می‌شود و پرتره‌ی زیبا و شگفت خلق‌شده توسط هال‌وارد، روزگار دوریان گری را تغییر می‌دهد. این رمان جذاب، یکی از مهم‌ترین آثار اسکار وایلد است که پس از انتشارش در سال‌های پایانی عمر او، شهرتی دوچندان برایش به ارمغان آورد.

کتاب تصویر دوریان گری را می‌توان یکی از مهم‌ترین آثار اسکار وایلد، نویسنده‌ی بزرگ ایرلندی دانست. رمانی ماندگار که در سال ۱۸۹۰، تنها یک دهه پیش از درگذشت او چاپ شد. این رمان آینه‌ی تمام‌نمای ایده‌های زیبایی‌شناختی وایلد و اثری فلسفی و عمیق است؛ با این وجود از سوی عموم مخاطبان در سراسر جهان استقبالی چشم‌گیر برانگیخت. استقبالی که کماکان با گذشت بیش از ۱۳۰ سال از انتشار کتاب ادامه دارد.

این رمان سه شخصیت اصلی دارد که دوریان گری، جوان زیبای خوش‌پوشی که در اوج جذابیت خود است، در راس آن‌ها است. جوانی که با هنرمندی دوست نقاشش به تصویر کشیده می‌شود و این تصویر داستان رمان را پیش می‌برد. رمان تصویر دوریان گری چندبار به فارسی برگردانده شده است. «ابوالحسن تهامی» یکی از مهم‌ترین مترجمان این رمان است. برگردان تهامی از رمان تصویر دوریان گری را انتشارات نگاه به چاپ رسانده است.

گزیده ای از کتاب :

بارش باران سردی آغاز شد، و چراغ‌های خیابان در مه و باران همچون شبح می‌نمودند. مکان‌های عمومی را یک یک می‌بستند، و مردان و زنان نامشخص دسته دسته بیرون آن‌ها ایستاده بودند. از بعضی بارها صدای خنده‌های وحشت‌انگیز به بیرون می‌ریخت، در بعضی دیگر مستان فریاد می‌زدند و ستیزه داشتند. درون کالسکه با کلاه تا پیشانی پایین کشیده، دوریان گری، با بی‌تفاوتی به ننگ و پستی‌های آن شهر بزرگ نظر می‌افکند، و گاهی به گاه کلامی را که لرد هنری در خانه بزیل هال وارد به او گفته بود تکرار می‌کرد: «روح آدمی رو هیچ چیز جز حس‌های انسان شفا نمی‌ده؛ و حس‌های انسان رو هم چیزی جزروح آدمی شفا نمی‌ده.» آری، راز همین بود. و آن را چندین بار آزموده و بازهم می‌آزمود. تریاک خانه‌ها بودند که می‌شد درآن‌ها نسیان خرید، وحشت خانه‌ها بودند که درآن‌ها می‌شد یاد گناهان کهنه را با جنون معصیت‌های نو برانداخت.