دکتر محمدرضا سنگری در ابتدای کتاب با عنوان «مقدمۀ استاد» آورده است:
نام ها گاه، سلسلۀ صفات و شبکۀ فضیلت ها را تداعی می کنند و در این میان هیچ نامی را نمی شناسم که شکوه و شوکت نام عباس یافته باشد، نامی رشک انگیز و اشک انگیز، رشک همۀ خوبان در عرصۀ رستاخیز و اشک همۀ آنان که به شوق می گریند و جلال و جمال ابوالفضلی را ادراک می کنند.
و این نوشته های برخاسته از جان که به مدد نفس رحمانی باب الحوائج است و قطره های اشک قلبی عبا س آشنا، دریچه ای است تا به باغ سبز و آسمان فراخ «قمر» و اقیانوس کران ناپیدای «ساقی» چشمی بیندازیم و این «مدیر رشید» را بهتر و بیشتر بشناسیم.