کتاب «جبران می کنم» رمانی نوشته ی «سوفی کینسلا» است که اولین بار در سال 2019 منتشر شد.

وقتی غریبه ای جذاب در کافی شاپ از «فیکسی» می خواهد که برای چند لحظه حواسش به لپ تاپ او باشد، «فیکسی» نه تنها قبول می کند، بلکه در نهایت آن را از دردسر حتمی نیز نجات می دهد. صاحب کامپیوتر، «سباستین»، به منظور تشکر از او، برایش می نویسد «جبران می کنم». اما «فیکسی» قصد ندارد از این موقعیت استفاده کند—تا این که دوست مورد علاقه اش، «راین»، به زندگی او بازمی گردد و به کمکش نیاز دارد؛ به همین خاطر «فیکسی» از «سباستین» کمک می خواهد. اما اوضاع طبق برنامه پیش نمی رود و حالا این «فیکسی» است که به «سباستین» مدیون است. در طول این جبران های ریز و درشت، «فیکسی» احساس می کند که در میان گذشته ای که به آن عادت کرده، و آینده ای که لیاقتش را دارد، گیر افتاده است.

گزیده ای از کتاب :

مشکل من اینه که اصلاً نمی‌تونم بی‌خیال چیزی بشم، می‌ره روی اعصابم. به‌محض اینکه به یه مشکلی بربخورم، باید همون لحظه، همون جا، فیکسش کنم. بیخود نیست که اسم مستعارم شده فیکسی، من همه چی رو فیکس می‌کنم.

در اصل، این یه ویژگی مثبته. برای مثال، موقع عروسی هانا، بهترین دوستم، وقتی به سالن رسیدم، بلافاصله دیدم که فقط روی نصف میزها گل گذاشتن. شروع کردم به دویدن و قبل از اینکه بقیۀ مهمون‌ها برسن، فیکسش کردم. هانا رفت پشت میکروفون و بابت اینکه تونستم بحران «فلاورگیت» رو سر و سامون بدم ازم تشکر کرد. این قسمت خوبش بود.

از اون‌طرف، یه بار سعی کردم یه نخ رو از روی لباس یه خانم مسن بردارم تا مثلاً کمکی کرده باشم؛ به‌جاش، باعث شدم لباس بافتنی‌اش دربره و همه برگشتن و بهم نگاه کردن... خلاصه، افتضاح به بار آوردم.

نباید این کار رو می‌کردم. الان، این رو می‌فهمم.

به هر حال، این مشکل کوچولوی منه، ایرادیه که دارم. چیزهای مختلف می‌رن روی اعصابم. چیزی که همین لحظه داره اعصابم رو به هم می‌ریزه یه قوطی نوشابۀ کوکاکولاست. یکی این قوطی رو گذاشته طبقۀ بالای قسمت وسایل تفریحی، درست جلوی یه تختۀ بازی شطرنج که یه لکۀ بزرگ قهوه‌ای روش افتاده. مشخصه که یکی قوطی رو با بی‌دقتی اینجا باز کرده، یا یه‌جوری باعث شده نوشابه بپاشه بیرون و همه جا رو کثیف کنه و بعد هم، تمیزش نکرده. کی این کار رو کرده؟