جنگ‌های صلیبی و تاریخ‌‎شان اهمیتی چنان برای فهم و تحلیل وضعیت معاصر ما دارند که بازخوانی و کندوکاو آن‌‎ها از هر منظری می‌تواند دریچه‌ای گشوده کند و روشنگر بسیاری از نقطه‌های تاریک هرآنچه بر ما گذشته و خواهد گذشت، باشد. مسئله‌ی آغاز جنگ‌های صلیبی با نامه‌ی پر سوزوگداز امپراطور کنستانتین یا همان کنستانتینوپل به پاپ اوربان دوم و درخواست اعلام فتوی به مسیحیان عالم که بیایند و سرزمین‌های مقدس را از دست مسلمانان و یهودیان کافر پس بگیرند، یکی از نکته‌های مهمی‌ست که کمتر به آن پرداخته شده است. و البته رفتار مزورانه و زیرکانه‌ی همین جناب کنستانتین در استقبال از ارتش صلیبیون که خود را از همه‌جا بی‌خبر نشان می‌داد و شاید به دلیل همین رفتار هم نقش پر رنگ‌اش کم‌رنگ جلوه داده شده است! جنگ‌ اول صلیبی نقطه‌ی آغاز چند سده خون‌ریزی و خون‌بازی و ویرانی و دهشت است که حتی اگر جاری شدن خون هم‌چون نهر آب در اورشلیم را نیز افسانه بدانیم، باز هم چیزی از آن قساوت‌های عظیم کم نمی‌کند. کتاب «جنگ صلیبی اول: فراخوان از شرق» رجوعی‌ست به نقطه‌ی سرآغاز، به اینکه چه شد که آن همه خون و جنون پا گرفت و قرن‌ها هرکسی از هر کوی و برزنی از پادشاهان و شوالیه‌ها تا مردم کوچه و بازار برای پس گرفتن مقدس‌ترین جغرافیای شوم تاریخ که فقط 52 بار لشکرهای مختلف به آن لشکرکشی کرده‌اند، به‌پا خواستند و جان‌ها ستاندند و وحشست‌ها آفریدند. کتاب جنگ صلیبی اول پیتر فرانکوپن دست روی لحظه‌های آغازین وقایعی گذاشته که به فهم و تحلیل لحظه‌های اکنون ما مدد می‌دهد؛ مسلمانان و یهودیان تا قبل از آغاز به کار آژانس یهود، در تمام طول تاریخ در دفاع از سرزمین‌هایشان علیه انسان سفیدپوست غربی با هم متحد بوده‌اند!