خاک غریب

مجموعه داستان «خاک غریب» نوشته جومپا لاهیری، در سال 2008 منتشر شد و با هشت داستان کوتاه به‌یادماندنی، پیچیده‌ترین احساسات انسانی را در میان مهاجران هندی و نسل دوم آن‌ها کاوش می‌کند. لاهیری که پیش‌تر با «مترجم دردها» و رمان «همنام» شهرت جهانی یافته بود، در این مجموعه مکان‌هایی چون کمبریج، سیاتل، هند و تایلند را زمینه روایت قرار می‌دهد و روابط میان برادران و خواهران، والدین و فرزندان، دوستان و عاشقان را با ظرافتی بی‌نظیر ترسیم می‌کند. داستان‌ها پر از تنش‌های پنهان، دلتنگی برای وطن، چالش‌های هویتی و لحظه‌های آشکارساز حقیقت‌اند؛ جایی که خاک غریب نه تنها مکان، بلکه نمادی از فاصله عاطفی و فرهنگی است. در یکی از داستان‌ها، هیما و کوشیک – شخصیت‌هایی که در سه داستان آخر به‌هم‌پیوسته ظاهر می‌شوند – گذشته مشترکی را در سایه روابط خانوادگی‌شان حمل می‌کنند. لاهیری با نثری دقیق و پرجزئیات، بدون قضاوت، انسانیتی مشترک را در میان شخصیت‌هایش آشکار می‌سازد و خواننده را به تأملی عمیق بر عشق ناکام، گناه پنهان و جست‌وجوی تعلق وامی‌دارد. این مجموعه، یکی از درخشان‌ترین آثار لاهیری است و تجربه‌ای ماندگار برای علاقه‌مندان به ادبیات مهاجرت و روابط انسانی فراهم می‌کند.

«در اتاق نشیمن، پدرش روی زمین زانو زده بود و با دقت خاک گلدان‌ها را عوض می‌کرد. روما از آشپزخانه نگاهش می‌کرد و می‌دید که چطور انگشتانش، همان انگشتانی که سال‌ها پیش نامه‌هایی از هند برایش می‌نوشتند، حالا با خاک تازه بازی می‌کنند.»